تفکر در هنر معماری

تفکر معمار: علوم اعصاب، معماری و خلاقیت

آیا تئوری های رنسانس و کلاسیک مبنایی بیولوژیک داشته اند؟ آیا یک معمار از ساختار مغزی خاصی برخوردار است؟ آیا امروزه علوم اعصاب می تواند راهکارهای بدیعی را پیش روی معماران قرار دهد؟ و آیا می توان پیش بینی نمود که این علوم در آینده، معماری را به کدامین سو هدایت خواهد کرد؟
بی شک دنیای امروز و دیدگاه های معماری در سال های اخیر دچار تغییرات بسیاری شده اند که بخش هایی از آن مربوط به پیشرفت آدمی در شناخت علوم اعصاب و رابطه ی آن با معماری می باشد مبحثی که بخش اعظم آینده ی تفکرات معماری را در دستان خود خواهد گرفت.
همان گونه که پژوهش ها و بررسی های متعددی نیز در این خصوص، در دانشگاه ها و مؤسسات علمی معتبر در سراسر دنیا صورت می گیرد. هَری فرانسیس مالگریو(متولد۱۹۴۷) نویسنده کتاب The Architect's Brain, Neuroscience, Creativity, and Architecture معمار، نویسنده، مترجم، محقق و استاد تاریخ و تئوری معماری مؤسسه¬ی تکنولوژی ایلینوی است و از سال ۲۰۱۳ عضو افتخاری مؤسسه ی سلطنتی معماران بریتانیا(RIBA) می باشد. او در کتاب خود سعی نموده تا با بررسی دیدگاههای خلاق در تفکر معماری که دستاوردهای اخیر در حوزه ی علم عصب شناسی بر اهمیت آنها تأکید می کند و با ارائه ی دلایل توجیهی عصب شناختی برای برخی از ایده های معماری بی زمان، از طبیعت چند حسی تجربه ی معماری تا رابطه ی ضروری ابهام و استعاره برای تفکر خلاق، آن را به مثابه یک بیانیه ی شناختی در باب نظریه های فلسفی، روانشناختی و فیزیولوژی طرح نماید. مالگریو، خود، در باب قصدش از نگارش این کتاب میگوید: «می خواهم آغازگر بیان فرایند طولانی دانشی جدید باشم و دستاوردهای این دانش جدید را برای معماران و دیگر طراحان مشخص نمایم.»
کتاب مغز معمار: علوم اعصاب، خلاقیت و معماری با ترجمه ای روان، شیوا و علمی، توسط کریم مردمی و سیما ابراهیمی، در زمستان سال ۱۳۹۵ توسط انتشارات مؤسسه ی فرهنگی-هنری هنر معماری قرن به چاپ رسید که اولین گام در راه پیشرفت در این حوزه ی نوین و نظریه-پردازی مبتنی بر علوم تجربی می باشد.
این گروه سعی دارد تا در ادامه¬ی این راه، با استعانت از پروردگار، از کتابها و مقالات بدیع و علمی روز دنیا در این موضوع استفاده نماید، چرا که اگر معماران بنیان های بسیاری از تفکرات خود را با میزان پیشرفت در علوم دیگر، مانند زیست شناسی مقایسه کنند، خواهند دانست که بسیاری از بنیان های تفکرات امروز آنها از نظر علمی باطل شده اند.
در حالی که تعامل علوم اعصاب و معماری قابلیت های گسترده ای را عرضه می کند که می تواند کیفیت تنظیمات زیستی انسان را افزایش دهد.
امید است که دانشجویان، معماران، طراحان و دوستداران حوزه ی علوم عصب محور و معماری بتوانند با بهره گیری از این کتاب ارزشمند به راهکارها و دیدگاه های نوینی در این حوزه دست یابند و بر غنای امر طراحی بیفزایند.